Lata 1945-1949 to odbudowa klubu. Początki powojennego sportu były niezwykle trudne, trzeba było zaczynać wszystko od podstaw. Organizowanie się drużyny nastąpiło już w styczniu 1945 roku. Przede wszystkim, najpierw należało zgromadzić sprzęt, który ukryto przed okupantem. Tymczasem do Tarnowa powoli ściągali rozproszeni po całym kraju zawodnicy i działacze.
Niektórzy wracali szczęśliwie z obozów, inni z lasu, a wielu nie powróciło wcale z wojennej tułaczki. Mimo to, udało się utworzyćpierwszą jednostkę, w której grali m.in. Marcin Seyrhuber, Antoni Weber, Stefan Tatczyn, Zdzisław Kozub, Mieczysław Górski, Eugeniusz Ogarek, Karol Cholewa i inni. Pierwsze zawody rozegra-no 2 kwietnia 1945 r., z lokalnym rywalem Tarnovią, była lepiej przy-gotowana i wygrała 3:o (2 bramki Władysław Roika i 1 E. Cholewy). W składzie Tarnovii pojawili się: St. Maliński, Wł. Roik R Pyrich, M. Kozioł, T. Kokoszka, R. Binek, St Roik, T. Dwuraźny, A. Barwiński – późniejsi gracze I ligowego zespołu. W dniu 29 marca 1945 r. reaktywowano działalność TS Mościce. Dokonano wyboru tymczasowego zarządu, na czele którego stanął inż. Jerzy Georgia-des, pierwszy prezes Tarno-Azotu. Klub rozpoczął działalność od powołania sekcji piłki nożnej, której kierownikiem został Antoni Lasota, w zarządzie także byli: St. Lasota i Aleksander Cholewa. Postanowiono, że sparingi drużyna z Mościc, będzie rozgrywała z zespołami spoza Tarnowa.
Wybór padł na drużynę z Oświęcimia.
Piłkarze oświęcimscy sobie tylko znanym sposobem dotarli do Tarnowa, przyjęci bardzo gościn-nie i niezwykle serdecznie. Mecz rozgrywano w rozmaitych strojach i butach. Stroje dla drużyny z Mościc uszył działacz Leon Siwy, który też zaprojektował pierwszy herb klubu. Była to biało-czerwona tarcza z białą literą M (Mościce). W tle dwa czerwone kominy symbolizujące Zakłady Azotowe. Spotkanie z drużyną Oświęcimia rozegrano 28 kwietnia 1945 roku i zakończył się zwycięstwem gospodarzy 7:1,Zdzisław Kozub zdobył 4 bramki. Rewanż w Oświęcimiu zakończył się wysoką przegraną drużyny TS Mościce 2:7. Po spotkaniach z Tarnovią, Sołą Oświęcim, Kolejarzem Opole, Rymerem Rybnik, Metalem Tarnów, Okocimskich Brzesko, BKS Bochnia, ponownie uznano, że czas na rozgrywki centralne z Tarnovią. Natomiast, juniorzy pierwszy mecz rozegrali z Okocimski Brzesko wygrywając 4:2. W kadrze pojawili się wówczas E.Radliński, Wł.Biel, E. Jurkiewicz, H. Karbowiak, J. Kawula, E. Gębarowski, Wilhelm Gdowski. Jesienią1945 r. odbyło się Walne Zgromadzenie TS Mościce. Pieczę nad klubem przejęła zakładowa organizacja związkowa, patronat objęły Zakłady Azotowe w Tarnowie – Mościcach. Nowym prezesem został inż. Zygmunt Weber. Podczas zebrania postanowiono odbudować stadion zdewastowany przez okupanta, nawierzchnię boiska, dokonać zakupów niezbędnego sprzętu sportowego. Przystąpiono również do rozbiórki hali sportowej znaj-dującej się w pobliżu rzeki Białej i postawienia jej na stadionie, a także budowy trybuny (500 miejsc), szatni, magazynu i urządzeń sanitarnych. Liczba czynnych sportowców stale wzrastała. Skład drużyny gwarantował, by w 1946 roku TS Mościce zgłosiło akces do Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, który stał się organizatorem spotkań eliminacyjnych o wyłonienie najlepszych drużyn z okręgu. Uzgodniono, że w odbędą się baraże podokręgów tarnowskiego, sądeckiego i chrzanowskiego, po których dwa najlepsze, awansują do grupy eliminacyjnej o klasę A. Sezon 1946 rozpoczął zwycięski mecz z Metalem Tarnów 6:1. W sezonie zasadniczym, zespół TS Mościce rozegrał 16 spotkań, wygrywając 14, remisując dwa. Niemal w każdym meczu na listę
strzelców wpisywał się świetny napastnik Karol Cholewa. Zdobył 4o bramek. Świetne występy i pierwsze miejsce w klasie B zaowocowały prawem gry w barażach, z zespołami Szczakowianka Szczakowa i Babiej Góry. Ponownie, zwyciężyła drużyna TS Mościce, a znakomity strzelec Karol Cholewa zdobył 8 bramek. Kolejnym, ostatnim już etapem walki o awans do klasy A były rozgrywki eliminacyjne w grupie z Nadwiślanem Kraków, Płaszowianką Kraków, Kmitą Zabierzów, Szczakowianką Szczakowa. Wielu ówczesnych zawodników wspominało dramatyczny pojedynek z Nadwiślanem Kraków, który wygrała drużyna z Mościc 2:1. Bramki dla drużyny zdobyli Mieczysław Górski, Karol Cholewa, zaś obrońca E. Ogarek cięż-ko kontuzjowany w głowę grał w drugiej połowie i był najlepszym zawodnikiem na boisku. W 1947 roku eliminacje krajowe o pierwszą ligę były rozgrywane w trzech grupach, z prawem awansu dla trzech pierwszych w każdej grupie do ekstraklasy. Najlepszymi drużynami okręgu krakowskiego zostały Wisła Kraków, Cracovia oraz Garbarnia Kraków. Miejsce to po turnieju finałowym „trzech”,
zdobyła Tarnovia. Następnie, zespół ten zagrał w tzw. turnie-ju pięciu i zajął 3 miejsce, które premiowało do historycznego awansu do I ligi. Od 1948 roku, żadnemu zespołowi z Tarnowa nie udało się tego dokonać. W sezonie 1948/49 drużyna z Mościc zakończyła na 4 miejscu. Jeszcze słabiej dla drużyny z Mościc wypadły rozgrywki ligi okręgowej w sezonie 1948/49. Dziesiąte miejsce na 14 drużyn nie mogło ucieszyć nikogo. Powodów do radości nie mieli także kibice lokalnego rywala, gdyż Tarnovia po jednorocznym pobycie w elicie polskich drużyn piłkarskich, musiała pogodzić się z degradacją. W ostatnim, decydującym meczu minimalnie uległa w Bytomiu Polonii 0:1. Po zniszczeniach wojennych klub z Mościc powoli „stawał na nogi” w sferze infrastruktury. W 1949 roku odbudowano boisko sportowe wraz z trybuną, pod którą mieściły się szatnie i magazyny. Później, w rok wybudowano halę sportową nadającą się do wszystkich gier sportowych i ćwiczeń w okresie zimowym. W tym roku w klubie pracowało już m sekcji, a klub na nowo stawał się potęgą.
TS Mościce i LZS Radłów, koniec lat 40. Na zdjęciu w białych koszulkach piłkarze TS Mościce: Stefan Sadowski, Zdzisław Dęboś, Antoni Weber, Eugeniusz Radliński, Jan Tarsia, Jan Nowak, Józef Próchnicki
TS Mościce, 1946 r. Po meczu Nadwiślan Krakow – TS Mościce 1:2. Stoją od lewej: Stanisław Żmuda, Mieczysław Górski, Jan Tarsia, Stanisław Białas, Karol Cholewa, Leopold Roleski, Stefan Tatczyn. W dolnym rzędzie od lewej: Marian Syrlhuber, Antoni Weber, Eligiusz Seyrlhuber, Eugeniusz Ogarek, Józef Próchnicki
Józef Sztorc Senator RP V Kadencji
Poniższy artykuł można pobrać w postaci PDF klikając tutaj „Pobierz”